عبدالحسین بن علی حرزالدین نجفیعبدالحسین حرزالدین فرزند علی از افراد مشهور خاندان حرزالدین بود، آل حرزالدین از خاندان‌های علمی مشهور می‌باشند که در قرن دوازدهم تا چهاردهم زندگی می‌کردند. ۱ - معرفی اجمالیعبدالحسین، بزرگ‌ترین فرزند شیخ علی، در ۱۲۵۰ در نجف به دنیا آمد. مقدمات را از عمویش محمد و سطوح عالی فقه و اصول را از پدرش، شیخ مهدی کاشف‌الغطاء و ملاعلی تهرانی فراگرفت. [۱]
حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۱ـ۳۲، قم ۱۴۰۵.
[۲]
جعفر تمیمی، محمدعلی، مشهد الامام، ج۳، ص۱۰۴، او، مدینة النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵.
وی در ادبیات و تاریخ و شعر تبحر داشت. دارایی خود را صرف فقرا و طلاب نیازمند می‌کرد و از مقبولیت بسیار، به ویژه نزد علما و بزرگان نجف، برخوردار بود.۲ - تألیفات عبدالحسینآثارش عبارت‌اند از: ۱. کتاب الاَمالی در سه جلد: جلد اول در تاریخ، جلد دوم در امامت و جنگهای پیامبر (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌و سلم) و جلد سوم در ادعیه و طلسمات؛ ۲. کتابی در علم نحو و رساله‌هایی در فقه، اصول، منطق، عروض و بدیع. [۳]
حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۲، قم ۱۴۰۵.
[۴]
ابن‌باقر آل‌محبوبه، جعفر، ماضی النجف و حاضرها، ج۲، ص۱۶۵، بیروت ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
۳ - وفاتاو در ۱۲۸۱ در نجف وفات کرد. [۵]
حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۳۱ـ۳۲، قم ۱۴۰۵.
۴ - پانویس
۵ - منبعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل حرزالدین»، شماره۶۰۱۹. رده‌های این صفحه : خاندان آل حرزالدین | عالمان عراقی | عالمان عراقی سده دوازدهم(قمری) | نویسندگان سده دوازدهم(قمری) | نویسندگان عراقی سده دوازدهم(قمری)
|